De lantaarns zijn niet alleen mooi erfgoed, ze vormen ook een historische herinnering aan de verdwenen stedelijke gasfabriek. Op een infobord wordt uitgelegd welke rol de gasfabriek speelde in het Lierse verleden .
In 1856 bouwde Lier één van de eerste stedelijke gasfabrieken. Een enorm gebouw met gasketels en stookovens verrees tussen de Lisperpoort en afleidingsvaart. In de gasfabriek werd steenkool aan 1000° verhit tot cokes, waarbij een brandbaar gas werd gewonnen. Dat werd gebruikt voor de gemeentelijke gaslantaarns, een veiliger en goedkoop alternatief voor de olielamp.
Met de opkomst van de elektriciteit rond 1910 verdwenen de gaslantaarns. Het stadsgas werd nu gebruikt om woningen te verwarmen. Men sprak van “sollekesgas”, want de verwarming draaide pas als je een muntje in de meter stak. Veel Lierenaars kwamen naar de fabriek voor een emmertje “gâzentâr”, de dikke zwarte pek die overbleef na de productie. De Lierse gasproductie stopte na de Tweede Wereldoorlog. In 2013 maakte de vervallen fabriek plaats voor een woonproject. De lantaarns waren gestockeerd in het magazijn van stad en OCMW Lier en werden voor de plaatsing helemaal opgeknapt. Zo werden de kappen geschilderd, de glaasjes vervangen, kabels vernieuwd, de wapenschilden hersteld en nieuwe lampen geïnstalleerd. Omdat deze antieke lantaarns technisch niet meer voldoen aan de normen van openbare verlichting is naar een alternatief gezocht via sfeerverlichting. De timing van deze sfeerverlichting werd afgesteld op de verlichting van de stadsvesten, tussen 22 en 6 uur worden ze gedoofd. Alle werkzaamheden , het opknappen, plaatsen en aansluiten van deze oude gaslantaarns, gebeurden in eigen beheer.
SHARE