Participatie en wijkwerking is immers als belangrijk item opgenomen in ons bestuursakkoord en moet daarom nog voor de zomervakantie uitgetekend worden in een conceptnota.
Woorden die ik voortdurend tegenkom in teksten over het onderwerp zijn "draagkracht", "openheid", "vertrouwen" en "dialoog". In discussies met collega's en medewerkers merk ik ook vaak de compleet verschillende invulling van het woord "participatie". Terwijl sommigen participatie verengen tot "informatie verstrekken" wil de andere kant van het spectrum liefst elke politieke beslissing laten afhangen van een "volksvergadering."
Geen van beide zijn realistisch en ook niet te verkiezen. Elk participatietraject start weliswaar bij "informeren", het is ook de eerste trap op de participatieladder, maar inspraak en samenspraak bakenen we best goed af en overleggen doen we idealiter met een publiek dat de grenzen en het kader kent.
Het zal daarom heel belangrijk zijn in onze conceptnota duidelijk te maken wanneer we informeren, wanneer we luisteren, wanneer we overleggen en wanneer we medezeggenschap organiseren, met wie we dat doen en op welke manier we dit organiseren.
Werk maken van participatie vergt tijd, veel energie en inzet van bekwame mensen die het participatiegegeven in de vingers en (vooral) in het hart dragen. Werk maken van participatie eist ook vooral een politiek bestuur dat ruimte wil geven aan bottom-up besluitvorming, een andere manier van omgaan met beslissen en met beslissingsprocessen.
Alleen al de geesten scherp stellen en een open mind creëren, gericht op luisteren en niet op het eigen gelijk, vraagt inspanningen van elke bestuurder.
Werk aan de winkel! Maar...we zijn er klaar voor!
SHARE